DE NACHT IS GRATIS
een dertigtal gedichten
Simon Kist
Published by Simon Kist at Smashwords
Copyright © 2020 by Simon Kist
Cover: Elijah O'Donnell from Unsplash
This ebook is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you are reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to Smashwords.com and purchase your own copy. Thank you for respecting the hard work of this author.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op welke wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.
MIJN BINNENKORT UIT TE GEVEN DICHTBUNDEL:
VOORWOORD:
Dichten is micromanagement met taal, het slijpen van een keiharde diamant, het
breeduit denken buiten het denken om in een creatieve trance.
Met zuinig omgaan met woorden schoonheid creeeren.
Uiteindelijk gaan deze gedichten, zoals eigenlijk alle
gedichten over de liefde en over de dood, over verwondering en de natuur, herinnering en berusting, groei en gezin.
In feite dus over schoonheid en het menselijk bewustzijn.
Is het kunst of kitsch?
Ik heb slechts een snufje kitsch toegevoegd,
zodat ook arbeiders hard worden geraakt en het meteen kunnen begrijpen.
De
gedichten in deze bundel zijn echt, origineel geschreven en ook een
zoektocht naar woorden, het nooit kunnen bereiken van het perfecte
gedicht.
Het is een
talent voor
taal. Als je dat hebt, gaat het redelijk moeiteloos. Je moet het
onbewuste het werk laten doen. Soms precies de juiste toon vinden, qua
ritme en woordkeus, het blijft een wonder.
Als ik er later aan ga schaven met mijn logisch verstand, wordt het er vaak alleen maar slechter van.
Een gedicht is sterk gecondenseerde taal, gedestileerd en gestileerd.
Het
probeert een moment, een gedachte, een idee, een gevoel in woorden te
vangen: het probeert een nog nooit op die manier zo uitgesproken
gedachte naar de oppervlakte te brengen.
Poëzie gaat over het zien van het bijzondere in het alledaagse en het verheffen ervan.
Het gaat er om nieuwe en verrassende
conclusies over het leven te trekken, zodat de lezers de dingen in een onbekend licht zien.
Het mooiste is het moment van creatie en inspiratie, dat welgeteld meestal niet meer dan vijf
elektrische minuten duurt, en dan is de magie weer voorbij.
Wat goed is komt snel, is een waar woord.
Aan andere
gedichten daarentegen is soms wel tien jaar geschaafd en gepolijst.
Daarom staat er nooit een punt achter mijn gedichten, want ze blijven constant onder behandeling en verandering.
Maar op een gegeven moment kun je wel veranderen, maar niet meer verbeteren
En soms is een gedicht in één
keer af, en is het niet mogelijk om ook nog maar iets te verbeteren, hooguit soms in de titel.
Dat is een zeldzaam vreugdevolle ervaring; een voorbeeld daarvan is:"Gedicht van de stratenmaker"
en ook de haiku:"Grutto" in deze bundel.
De
gedichten in deze debuutbundel ademen een melancholische, diep
menselijke en filosofische sfeer, en gaan over de nietigheid van het
menselijk
bestaan in relatie tot de tijd en kosmos, het menselijk onvermogen en
de onmogelijkheid tot echt contact, existentiële vragen, maar ook zijn
er luchtige en kolderieke gedichten in deze debuutbundel te vinden.
Hoogst
origineel, simpel maar diep, in een duidelijke maar toch poëtische taal
geschreven, is dit een bundel die hopelijk velen zal aanspreken.
ACHTERZIJDE
GAUW TEVREDEN
GAUW TEVREDEN
ik ben al gauw tevreden
je hoeft maar een beetje van me te houden
maar houd lang van me
ons
kind hoeft niet per sé
te scoren op het veld
de deur piept, alles gaat een beetje kapot
je trapt op mijn beduimelde bril
en maakt de sleutels kwijt
we zien het door de vingers
je ruikt soms naar een nestje jonge katjes
die slapen in het hooi
een lichtstraal uit het diepst van de zon
die in april onder de juiste hoek
op je slapend gezicht valt
de kast, de vaas en het gordijn,
een mini Stonehenge
vormend
alweer een nieuwe lente
toch weer, toch weer
nog steeds het leven wat geeft
DE NACHT IS GRATIS
DE NACHT IS GRATIS
de klok hakt zich een weg door de tijd
en knabbelt de seconden van mijn leven
waarin niets gebeurt
maar in ieder
geval
is de nacht gratis
in de nacht of
beter gezegd
de ingekeerde dag
als buiten de motor van de
parallelle wereld tikkend afkoelt
en de aanwezigheid van de voorouders
haast tastbaar
is in mijn kamer
en mijn schuldvraag zwaar weegt
denk ik
over gedachtenloos
verspilde jaren
verspild, zoals een vrouw haar
schoonheid
in een bar vol dronkenlappen verspilt
in de nacht kan men
denken
over vage, nooit uitgevoerde plannen
of over het verlangen naar
alles verterende liefde
het verlangen om
in één elektrische
seconde
alles te begrijpen
leven, wat heb je met me gedaan?
wat heb ik met mijn van god gegeven leven gedaan?
als een gerafelde
pauwenstaart
zet ik nog één keer mijn geloof in de goede afloop op
ik ben mijn woede
en dus mijn kracht aan het verliezen
volgende halte: pantoffels en
een
warme jas van oude mannen sentiment
eindhalte: de dood
tijd om te gaan slapen
DE GEDACHTENFABRIEK
DE GEDACHTENFABRIEK
de dichter staat op
de dichter
drinkt een kop koffie met een scheutje wanhoop
de dichter smeert een boterham met hinkende regels
de dichter rookt een sigaret
met inspiratie
in het park met de betekenisvolle beelden
de dichter graaft diep en vindt slechts onbetaalde rekeningen
de dichter schrijft zinnen als:
in je ogen ademen oude zielen
de
dichter krast de laatste zin weer door
de dichter levert ook vandaag weer geen
bijdrage aan de economie
de dichter voelt het komen
hij voelt het schoppen in zijn buik
de dichter timmert een kastje
van stug metaforenhout
om een vastgespijkerde dode vlinder
de dichter
drinkt een glas wijn
de dichter drinkt een fles
de dichter gaat slapen
temidden van driekantige schompzinnen
en ontwaaide warrelwoorden
en ontwaaide warrelwoorden.
-------------------------------------------------------------------------------------
tederwarrelende bekaaikloofde scheutschompige tedertrotse
dwarrelende dwalende draalwarrelende ontwaaide dronken kreukwaai-woorden en kreukregels
bekaaide gekreukte besmuikte tedertrotse
draaikantige ontwaaide warrelwoorden entederwarrelende dronkdwalende scheutschompige
WONDERKIND
WONDERKIND
het moet schreeuwen
om de wil te tonen
gelukkig, aan elke voet vijf teentjes
honger naar melk, honger naar meer
de smaak van alles
een kusje, een krasje
kijk uit!
niet teveel, niet te hard
leren lopen, leren fietsen
zonder handen de heuvel af
stoere jongens ferme knapen
leren schrijven, leren schaken
leren lezen maar begrijpen ho maar
8553 gehaaste ontbijtjes
kadootjes voor de goede sier
een dekentje over de wanhoop
te weinig te laat
dan uitgewoed de heuvel af
nog één keer
zomaar de diepte in.
MONDRIAAN
MONDRIAAN
---------------
een huis is een rechthoek om de ruimte
het lichaam omkadert zichzelf
jouw leven een blauw stipje op het canvas
contrast tot de leegte eromheen
niet zonder reden juist
daar geplaatst
waar het moet
zonder denken ziet het oog
soms een glimp
van de waarheid
----------------
AVOND AAN ZEE ZONDER JOU
AVOND AAN ZEE ZONDER JOU
wie zijn hier verdwenen en hebben
volle tafels achtergelaten?
de bronzen meiden in bikini's
zijn nu zeker ergens
anders
daar waar de praktische mensen zijn
(alle meisjes leiden zonnige, kleine levens
de avondwind in elke zachte hoek
zuchtend om hen heen)
mijn sigaret is een
klein licht
en ik denk
over liefde, verlatenheid, geloof
ik kijk naar de Noordzee, en mijmer
over alle parallelle werelden
onder het licht van dezelfde
zon
en ergens daar ben jij
ik schiet een denkbeeldige gedachtenkogel
naar het brandende westen
maar ik raak niets,
misschien slechts een gebrandschilderde
engel
mijn verstand zoekt
naar het verborgen verband
de formule van alles,
de formule van alles,
moet heel simpel zijn
moet heel simpel zijn
die zal alles verklaren
zal alles verklaren
in slechts één
super elegante formule
die
altijd klopt
zelfs als je dood bent of uit elkaar
al lang ben je weg, maar
in een droom zag ik je weer,
omringd door koele bloemen
zwaaide je naar mij
in een filmische pose gezeten
op een praalwagen die
die
heel langzaam mij voorbij trok
gedurende duizend jaar
wat wil je daar mee zeggen?
laat me toch met rust!
we proberen het maar
het gaat niet
we hebben alles
en toch verloren
ik zou willen geloven
in engelen om ons te leiden,
onhoorbaar fluisterend om ons heen
MENSEN IN STEDEN
MENSEN IN STEDEN
de vrachtwagen rammelt en remt
de werksoldaten starten de machines
vallen luidruchtig aan
op de ochtendrust
leven: vecht er niet tegen
het is een regenachtig trottoir
waar een bloem groeit door het beton
de natuur vergeet niet haar eigen wet
leef, ondanks
alle weerstand
de stoffige bloem verlangt stilletjes
naast het langsrazende verkeer
naar de platonische kus van de zon
jongens rennen als honden in de regen
verlaten
ramen, waar weduwen en gekken
schuilen voor de mensen
een drukke, stinkende straat
advertenties gillen wat belangrijk is
hamburgers, tijdelijke baantjes, Galaxy's S10
langs de trottoirs wachten taxi's als lonkende hoeren
vecht nooit met een zwerver
iedereen is een
anonieme zwerver
kijk langs zijn fles
kijk naar zijn pijn
het leven is een grimmige jongen
die onlogisch wandelt,
als een monnik die danst
met de duivel in de nacht
werk, rekeningen en de dood
dat is het, min of meer
een piepkleine, puntige kiezel
rammelt van binnen
daarom,
dat is waarom je niet springen kan
GEDICHTJE VAN DE STRATENMAKER
GEDICHT VAN DE STRATENMAKER
------------------------
het is heel belangrijk
dat de klinkers
om en om
liggen
met de mede
klinkers
------------------------
LANDSCHAP (haiku)
LANDSCHAP
---------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
---------------
OP DE GRENS
OP DE GRENS
(Fibonaccigedicht : 1-1-2-3-5-8-13- enz.)
Ik
leef
op de
grens van de
toekomstige tijd
die me steeds een stapje voor
blijft
terwijl het verleden vergeten wordt als een droom.
(Bij het Fibonaccigedicht is de verdeling der lettergrepen gebaseerd op de rij van Fibonacci : 1-1-2-3-5-8-13- enz.)
REIS
REIS
vergeet uw bagage niet
maar
ik ,
ik reis licht
ik kijk naar de achterkant van huizen
waar mensen die je niet kent
ongeveer jouw leven leiden
met andere variabelen
op hetzelfde uitkomen
zij weten precies
bij welke halte
uit te stappen
wat voor jou het midden van nergens is
is voor hen the place to be
en je trein dendert maar voort
het verschil van
spanning tussen
de hemel en de aarde
zet zich om
in kracht en beweging
(nu de richting nog)
wanneer naderen wij onze eindbestemming?
of zal deze trein verder gaan als?
vergeet niet uit te checken
vergeet vooral niet uit te checken.
Diverse Haiku's
----------------------
Branch (Haiku)
Rainy afternoon
A
small, curious branch waves
at the perfect cat
----------------------
Branch (Haiku)
Rainy
afternoon
A small, curious branch waves
enjoying the cat
-------------------
AUTUMN (Haiku)
Hazy break of day
A menacing tree frightens
into
the windows
-------------------
DE HONGER VAN HET HUNKERENDE HART
tegen de
verveling
nam hij
een hond
tegen de
eenzaamheid
een vrouw
tegen
de
zinloosheid
nam hij
een kind
maar
de leegte,
de honger van het hunkerende hart
bleef als een onverpleegde droefenis
een
onbeantwoorde vraag
achter schuldig matglas
ZULLEN WIJ ELKAAR
TIJD
als
onze lichamen weer
zijn gereduceerd tot
onbezielde atomen en
het profiel van je stappen
langs de oevers van de tijd
is bedekt door het sediment
van miljoenen jaren
zullen wij elkaar
dan nog herkennen
als we in de hemel zullen zijn?
of
zullen wij vreemden
tot elkaar zijn
zoals van voor onze ontmoeting?
zoals van voor onze geboorte?
dit alles denk ik
terwijl ik naar je kijk
hoe je speelt met ons kind
op het gras
van het bos van de stad van het land
van het werelddeel van de
aarde
die draait om de zon in zijn stelsel
in een oneindig heelal
de wrede schoonheid van het leven
MEMENTO MORI
MEMENTO MORI
klinkt bekend in de ogen
de schaarse foto's
het verhaal tussen
de regels proberen
te zien
aan miniscule details
melancholie is
niets anders dan verlangen
dat de digitale doden
een gelukkiger leven
leden in de
hun toegewezen
frames
en dat alles af te leiden
uit het kwieke lopen
de opgewekte blik
het kokette staren
naar het zwarte oog
maar je
weet
de treinen ontspoord
de huizen verbouwd
het vlees van de botten gevallen
de fotoalbums spoorloos verdwenen
alsof er helemaal
niets gebeurd is
de atomen opnieuw geschud
voor een nieuwe
hand
memento mori
PRETTIG UITEINDE
(een mismoedig gedicht)
PRETTIG UITEINDE
als in de winkelstraten overal
lichtjes worden opgehangen
en je overal zwarte piet ziet
die grappige
dingen doet
met pepernoten
uit hun holletje toveren
en zo
en de prettige zomermeisjes
die
hun sproetneusje in een ijsje dippen
waar zijn ze nu je ze nodig hebt
even doorbijten
met dat bezoek op 2e kerstdag
aan de ouders
beelden van dak- en thuislozen
die majoor boshardtsoep
gratis
en voor niets
in hun mik gedouwd krijgen
in ruil voor hun plaats te weten
extra dik kerstnummer
eerste vuurwerk dat knerpt in de verte
knerpen, ja dat deed sneeuw vroeger
de laatste dagen van
het jaar altijd gezellig
een natuurramp live op TV
het liefst een beetje in een ver land
zodat de
plastic kerstboom
nog gezelliger straalt
in je blokker-Ikea flat
en dat die straatprijs
nu eens niet in één of andere
villawijk in Brabant
valt
maar precies op
jouw straat op jouw nummer
karma en schietgebedjes helpen ook maar je
moet het wel menen dat is het geheim
maar dat zal weer wel
niet gebeuren
dit jaar
en stilletjes
verlang je steeds meer
naar een prettig uiteinde
HET BELOOFDE LAND
HET BELOOFDE LAND
Rebecca had familie in New York en Tel Aviv
Ze had krulletjes en ik vond haar lief
Ik was haar Koning David, ook al was ik een goj
Dat vond haar vader niet zo mooi
Op een vrijdag mocht ik haar knopje beroeren
terwijl we elkaar melk en honing voerden
Het Beloofde Land heb ik echter niet gezien
Mesjogge schlemiel , shalom
en mazzeltov
MIJN OUDERS
MIJN OUDERS
Het lange wachten is begonnen
de stilte na de storm
van kleuterpret, puberluim en brommer
en lessen in de goede
vorm
gestold hun levenslust
in vastgeroeste patronen
gekrompen hun postuur
veel kleiner dan hun zonen.
mijn vader, die eens met een schop
blafte naar mijn dwarse puistenkop:
je komt dit huis niet meer in!
sloft
nu als een oude Job
de kamer door met neergehangen kop
niet strijd of pijn heeft hem gebroken
maar de zachte hand van slome sleur
waar niets meer valt te bevechten
dan zichzelf met oud gezeur.
mijn moeder, trooster, hoeder
oneindige vergeefster
vergeef mij dat ik in uw ogen
geen klein kind meer ben gebleven.
De t.v. beukt zijn overvrolijkheid
de kamer in: hun enig licht
in hun vastgelopen tijd
hoe kan ik...
spijt, spijt, spijt
lieve ouders, ik kan jullie niets geven
ook ik weet geen oplossing voor het leven
wat is gebeurd is geschreven in mijn hart
ik ben volwassen nu, gepantserd, gehard
als dat volwassenheid mag heten
DE PRECISIE VAN DE WERKELIJKHEID
DE PRECISIE VAN DE WERKELIJKHEID
vandaag voelde ik
me een wolk van waarschijnlijkheden
en het liet alle dingen zijn
zoals de dingen zijn
zoals een boom in de regen staat
zonder weerstand of protest
de vogel ging zitten in de boom
met de onhoorbare grondtoon
de wolken botsten zonder geluid tegen de zon
met de onhoorbare boventoon
de anti-wolken botsten zonder
geluid tegen de anti-zon
in de vijver zonder vooroordelen
de vogel en de boom en de wolken
en de zon en de vijver
vervulden de enige mogelijkheid
die
er was of kan zijn
God groet de wereld
en bezoekt zichzelf
dat wat is, hoeft niet
verklaard te worden
het moment van nu
is moeiteloos, is waar
een quantum-dans van kansen
alle geest is stof
en alle stof is geest geweest
degene die zich “ik” noemt
stond daar zonder te denken
drie eeuwen en een dag
MANDARIJNTJE IN PAPIER
MANDARIJNTJE IN PAPIER
mandarijntje met
je losse huid
en parfum als een zomerhuid
een verantwoorde consumptie
voor kleuter en bejaarde
ze komen uit een ver land
een land van
hangmatten en golfplaten
en oude vrachtwagentjes
een
kilo in een netje
er is er éen
omwikkeld met gevloeid papier
maar niemand weet waarom
misschien is ie wel bestemd
voor één
iemand in het speciaal
iemand zoals jij
jij bent mijn mandarijntje in papier
ONRUST
ONRUST
ik leef in een wereld
van prijskaartjes en geld
en ik zit hier toch
heel economisch onrendabel
een gedicht te schrijven
alle mogelijkheden
glijden in het moment van nu
moeiteloos, en worden zich waar
dan golvend in ongrijpbare
niet bestaande woorden
zoals water
niet te vangen is
BLIKSCHADE
BLIKSCHADE
in een koninkrijk vol huisraad
was ik een wachter en jij een godin
de onbegeleide gekken wachtten achterin
het gebroken hart
dat zich zo goed aanpastte
nog steeds aan het herstellen, nog steeds aan het herstellen
mijn geest vloog tegen
de ramen
en dus kwam je voorzichtig schoonmaken
en dus kwam je zachtjes giechelen
en je ogen haakten in de mijne
er stond een vleselijk wezen
ik gaf gewoon alles,
alles maar toe
en je ogen hebben zalvende kracht
alleen dit en een jongen binnen
ik was een domme domme robot en jij had de jeugd
ik verloog mijn leven
iets
luider dan de waarheid
ik was een patiënt en jij een verpleegster
ik was een wrak en jij logeert nu in mijn
kamer
de oude hond glimlacht
de dieren kijken nooit achterom.
DINGEN EN JAREN
DINGEN EN JAREN
kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald
dingen die aangewaaid zijn
in je huiselijk landschap en gebleven
gestapeld in een dode hoek
jazeker, ik heb geleefd
hoe
ik heb gegeven, geleden en vergeven
brood en boter op de tafel
(je vaste lasten stijgen jaar na jaar)
start de opname en actie!
een scene met een kind en vrouw: take one
ik herinner ieders plaats
ieder voor zich alleen
daar begint het gedonder in de
glazen al
ik herinner me dingen en jaren
als een vage vleug van parfum
van dames zonder gezicht maar
met een onbestemde weemoed
door het midden
van het hart
als verre vonken of vlagen vuur
en ik zeg: wat was het plan
van deze leerweg zonder eindexamen?
de wilde ruimhartige dagen,
ze
gaven en namen zonder ruilbon
verjaardagen met glimcadeautjes
de dood zet zorgzaam de wekker
de herinnering verheft
het goede, het slechte
hetgene
wat je niet begrijpt
hetgene wat er altijd was
LICHT (haiku)
---------------
-------------------------------
LICHT
regen
op het raam
een wolk schuift voorbij de zon
de meeuw zweeft op licht
-------------------------------
--------------
OP DE SCHOUDERS VAN GIGANTEN
OP DE SCHOUDERS VAN GIGANTEN
ik zoomde in op Google Maps
terug naar de roots, het dorp
waar ik geboren was
vrouwen in zomerjurk
op glimmend nieuwe fietsen
("dat was in mijn tijd wel anders!")
kerngezonde benen in een eeuwig zomers landschap
ik haalde hen met mijn cursor in
tot ze plotseling verdwenen
waren
een algoritme had de gezichten geblurd
(zelfs van een hondje)
zoals de tijd alles langzaam wist
ik nam de bocht naar links, daar waar mijn ouders lagen
zij aan zij, zoals in het ouderlijk bed
(ik durfde dat te denken)
ik zoemde uit, tot ver in de hemel
en keek neer op de aarde
lengte en breedtegraad waar
heel
precies hun graven lagen
ik zag twee wit glanzende stippen, de één wat doffer
dan de ander
de één wat meer recent
en ik barstte uit in
lang ingehouden tranen
die niet te stoppen waren
en dat hoefde ook niet, want ik was alleen
met Google Maps
en alles wat eens was
en ik zag de dagen
die eens waren
de honderduizenden minuten uit mijn jeugd
met plotseling opgeroepen beelden
momenten, snapshots
mijn vader achter het stuur op een snikhete vakantie
hoe
hij me leerde schakelen naar z'n twee
"remmen op de motor," mompelde ik
niet ver van hen liggen ook de jongens
en meisjes
uit klas 2A van de Lagere School
uit de zwart-witte tijd van petten en strikjes
wat een pret hebben ze gehad
een generatie lost op in de vergetelheid
vervagend
als een klassenfoto in een vergeten la
daar sta je dan
bovenop de omgekeerde piramide van de tijd
een onafgebroken harteklop
een DNA-estafette
de
overlevers met hun kunst en vliegwerk
de toevallige passant werpt schalkse blikken
op haar heupen, de vonk in
haar oog
een eeuwenlange ballade van zaad en pijn,
kraambed en moedermelk
het stokje ligt nu bij jou
laat het niet vallen
op de schouders van giganten
sta je
HET NIEUWE ABNORMAAL
HET NIEUWE ABNORMAAL
bergen worden woestijnen
opa's worden jonge goden
geld stroomt uit de kraan
meisjes kijken je aan
niemand hoeft te slapen
dus haalt meer uit z'n bestaan
zonder naar de kloten
te gaan
gebraden duiven vliegen
druipend van het vet over de daken
belanden in mondjes
op de juiste temperatuur
geluk wordt gewoon bijgedrukt
indien nodig
en anders kun je het lenen
van willekeurige
baby's
die nooit naar school hoeven
want ze weten alles al
generaals delen de lakens uit
in bejaardenhuizen, files
lossen op in stranden
met vrienden die je perfect begrijpen
door de kleur van je aura
we stammen af van de bonobo's
dus stel je de taferelen voor
in kerken en kantoren
wanneer ieder alles goed maakt
met een geruststellend wippartijtje
en het
mooiste is:
overal is gratis wifi!
ik kan simpelweg niet wachten
op het nieuwe abnormaal!
KAT/TAK
----------------
--------------------------------------
KAT/TAK (haiku)
hemel klaart weer op
nieuwsgierige kat besluipt
de gevallen tak
-------------------------------------
----------------
SIMPEL IS HET NIET
SIMPEL IS HET NIET
je zou kunnen zeggen dat
je hier bent
door een lange reeks
van toevalligheden
of microbeslissingen
je zou kunnen
zeggen
dat alles is
zoals het is
het zou alles anders
kunnen zijn maar
dit is het
geworden
je zou kunnen zeggen:
let it be
ondertussen speelt mijn kind met lego
zich van geen kwaad bewust
weet niets van dansende sterren
ignorance is bliss
-----------------------------------------------------
SIMPEL IS HET NIET
je zou kunnen zeggen
dat je hier
bent door een lange
reeks van microbeslissingen
je zou kunnen zeggen
dat alles is
zoals het is
je zou kunnen zeggen:let it be
ondertussen speelt mijn kind met lego
zich
van geen kwaad bewust
weet niets van dansende sterren
ignorance is bliss
HET DOEN VAN BOODSCHAPPEN
HET DOEN VAN BOODSCHAPPEN
ik werd wakker en ontvluchtte het huis
ik had behoefte aan een wandeling met een doel
zodat ik de dag kon heiligen
in
de gang lag een folder
de rozijnen in de aanbieding
dat was nog eens duidelijke taal
ik keek wat de koelkast nog had
maakte geen aantekeningen
first in- first out
zoals elke generatie schuift richting haar graf
ik legde één winterpeen in de enorme kar
het was puur moderne kunst
voor degene die er oog voor had
sorry,
mag ik even?
een frisse vrouw in de huwbare leeftijd
tussen de twintig en dertig bukte zich
uitgebreid, met haar prachtige baarheupen
en terwijl ze een groot geschapen winterpeen bestudeerde ving
ik haar blik en lachten haar ogen
en de erotiek was in de bonus vandaag
de
kunst is dan om niks te zeggen
de dode dieren waren in de aanbieding
hun lijden luchtdicht verpakt
hygiënisch vermoord door het systeem
maar filosofen moeten ook eten
eerst komt het eten, dan de moraal
boodschappen doen als meditatie
gewoon geen vragen
des levens
maar hoeveel kost het per liter
we kunnen het tot op de bodem uitzoeken
en een duidelijk antwoord verschaffen
de lange rij bij de kassa
brengt een
trieste aanblik
van lelijke mensen gekleed in stijlloze slobber shirts
een elektroscooter met een levend lijk
een manipulator dringt zich lachend naar voren
lobbyend als een slang met zijn kar
de rij wordt korter
achter me staat een heetgebakerde backstabber
of een borderliner
op drift
ik hoop dat ik snel aan de beurt ben
ik bekijk en evalueer wat ik heb
het meeste is basic en groot verpakt
niet lekker maar veel
'zoals mijn leven'
denk ik wat grimmig
'wilt u een bon, heeft u een pas'
als een razende pak ik alles in mijn tas
hoop dat bepaalde substanties elkaar niet bijten
ik schuif mijn
kar op zijn hondjes
in de geheime opening van een andere
aan elkaar geklonken met een SM ketting
daar is de zon, daar ben ik buiten
het is al tien uur en nog geen koffie gehad
GEHEIM AGENT
GEHEIM AGENT
ik ben een geheim agent
getraind in onopvallendheid, maar
alles is genoteerd in code
ook de schijnbaar onbelangrijke
details
zoals je lacht in een bootje
dossiers worden aangelegd
over jouw gezicht onder de maan in Parijs
je bent een smeltend ijsblokje
in het
longdrinkglas
van de eeuwigheid
de kermismachine schuift gestaag
iedereen over de rand
en tenslotte is alles getuimeld
wat laat je achter
dan wat zinloos gerinkel in de marge?
daarom: waarom voorzichtig leven
als porselein wat opzichtig in de kast staat?
het leven is geen rusthuis
maar een verbeten
vlucht naar voren
LEVEN IN HET KLAD
LEVEN IN HET KLAD
ik heb ontdekt dat
leven in het klad
uiteindelijk best goed werkt
ik bedoel:je kan het later
altijd nog corrigeren
een woordje hier,
een zinnetje daar, die scene schrappen
waarin je katjes knijpt in het donker
het woordje -haat- vervangen door het
woordje -lief-
omdat het beter rijmt
en ook goed is voor het verhaal
dat je jezelf liegt
gewoon lekker vrij
alles laten stromen
een beetje krassen in de kantlijn
(zul je net zien dat het daarom draait)
en dan: een afgerond geheel
presenteren op handgeschept papier
een zeer dun boekje
wordt bijgezet op de plank
ach, niemand zal er nog naar talen
DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KUNNEN KOMEN
DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KUNNEN KOMEN
de tafel van zeven zonder haperen
kunnen opdreunen Hoogezand-Sappemeer
blind kunnen aanwijzen op de kaart
dronken
helderziendheid en dingen
zeker weten in een bar bij volle maan
de kunst van het wegkijken
als een zomermeisje te mooi is
de kunst van verdwalen
en
een andere weg vinden
mentale foto's maken
van een gebaar een oogopslag
altijd: ja dat staat je goed zeggen
dat is eigenlijk les één
al
je cookies verwijderen
en opnieuw beginnen
(en dat had ik moeten doen)
gemiddeld kun je drie keer overnieuw beginnen
maar dan is de accu meestal op
een
laatste rit naar de schroothoop
teruglopen door de weilanden
met een vrijwaring in je hand
ik floot dan altijd prachtige liedjes
zomaar uit het niets
de kunst je kop
niet boven het maaiveld steken
als er gemaaid wordt
of de kogels fluiten
de kunst van net doen
alsof je niets gezien hebt
de kunst van heel zachtjes
praten
totdat je alleen maar zwijgt
de kunst van huilen zonder geluid
ALWEER SEPTEMBER
ALWEER SEPTEMBER
de rust is weergekeerd op de stranden en in de struiken
op wat spinnenwebben na die glinsteren in de ochtendzon
het is nu tijd voor binnenvetten en wat nagezomer
maar iedereen weet: het is voorbij tot aan mei
we hebben hopelijk zoveel vaart gemaakt
dat
we we kunnen doorrollen tot aan kerst
en dan omhoog precies tot aan 1 mei
ik denk dat het wel weer gaat lukken
je krijgt er routine in zeg maar
ik ga ook niet scheiden of verhuizen
dus alles blijft zogenaamd bij het oude
de r is in de maand
de r van regenjassen en natte
fietsen
de r van rupsbanden door lege maisvelden
nee, laten we geen oorlog beginnen, alweer
vooral als het niet strikt noodzakelijk is
en het is niet noodzakelijk, we zitten met het bord op schoot
de poes en de hond met hun buikje rond
de kilte van de avondstond
moeder
de vrouw breit een sok
oh nee, zet een selfie op instagram
de playstation snort behaaglijk
de bom is nog steeds niet gevallen
en indien wel merk je er toch niets meer van
de pillen slaan goed aan
ja, ik voel me happy, echt
de administratie klopt als een bus
en alles is betaald
in mijn familie komt geen kanker voor, sterke genen zal het wezen
alleen wat gekte hier en daar maar beheersbaar
dus ik zeg: ik zie je in mei
vooralsnog
geen reden tot paniek
HUMAN
HUMAN
the soul is neither male nor female
the soul just wants to be free
the soul wants to seek and understand
experience and grow
the soul just wants to see beauty forever
life wants to grow and flourish
but life needs death
beauty needs ugliness
it's just a perspective
life goes on
even if you die
there can be no life without
death in nature
the circle of life
although cruel to an individual
is healthy for the whole
we can't even understand
your blood carries sugar and oxygen
to our cells
carries around your defensive cells, nutrition and hormones
actually it is just water and iron from
the stars
you are made from carbon, water and supernova atoms
inspired with a spark
animals will see you as an animal to be afraid of
you see animals as food
don't
let it get to your head, human
one day you will not walk the earth
the time will come when mankind will live
on the earth
not anymore
and the earth will just keep on turning
for millions of years and more
think about it
think about it deeply
look at the stars and marvel
be humble
Deel deze pagina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten